Forum Odznaczenia • Militaria • Broń biała

Witam! Już dawno zbierałem się z tym zamiarem ale dopiero teraz znalazłem chwilę czasu i chciałbym Wam pokazać moje miasto jak wyglądało kiedyś ( mowa o wątku militarnym) i jak wygląda dziś. Poznań pod panowaniem prus ufortyfikowało się, w centralnej części wzniesiono cytadelę a cały Poznań był otoczony pierścieniem fortów. Niestety do dzisiejszych czasów niewiele pozostało z ówczesnej cytadeli natomiast niektóre forty mają się w świetnej kondycji - między innymi Fort VII który był pierwszym obozem koncentracyjnym utworzonym na ziemiach Polskich, w chwili obecnej jest to muzeum. W tym temacie będę chciał Wam też pokazać niektóre budynki administracji III Rzeszy które funkcjonowały w Poznaniu a jak wyglądają teraz.
Mam nadzieję że niektórych zainteresuje takie miejsce jak Poznań
Poniżej zamieszczam szkic ufortyfikowanego Poznania.

Zaczynamy Cytadela - Fort Winiary
Okres podczas pudowy i międzywojenny.

C.D.

Cytadela po II wojnie światowej.
W styczniu i lutym 1945 toczyły się o Poznań ciężkie walki (zwłaszcza o Cytadelę Poznańską) między Armią Czerwoną a siłami niemieckimi. Obroną miasta przekształconego w twierdzę dowodził gen. Ernst Gonell. Atakującym miasto Rosjanom (oddziałom 8 Armii Gwardyjskiej dowodzonej przez gen. Wasilija Czujkowa) pomagali poznaniacy, tzw. cytadelowcy, którzy dowozili amunicję, pomagali przy budowie przepraw przez fosę w Forcie Winiary. Miasto zostało zdobyte 23 lutego 1945.

C.D.

C.D.

Nigdy nie bylem w Poznaniu. Najwyzszy czas chyba nadrobic.
Skad masz takie genialne zdjecia?
To twoje?
Cheers
Lukas

Serdecznie zapraszam. Niestety to nie moje zdjęcia tylko przez lata przeglądałem internet i muzea a później u siebie na kompie je katalogowałem. Moja kolekcja Poznańskich militari z okresu wojennego jest skromna ale też ja pokaże, pod choinkę dotarł do mnie fajny nieśmiertelnik oficera pruskiego - postaram się wszystko pokazać w innym wątku:)
Większość zdjęć współczesnych będą mojego autorstwa ponieważ w miarę możliwości czasowych odwiedzam ufortyfikowania poznańskie.

Cytadela dziś.
Po wojnie z braku dostępnych materiałów ludność poznańska rozbierała cegła po cegle zabudowania forteczne na budowę domów.

C.D.

Ciekawy fotoreportaż, a i Poznań to ładne miasto.
Chwilę tu zabawiłem, głównie na ul Rycerskiej 2a i ul.Polanki 24.

Bati pisze: ↑27 gru 2022, 16:43 Ciekawy fotoreportaż, a i Poznań to ładne miasto.

Dziękuję! To dopiero początek bo jest jeszcze wiele ciekawych miejsc w Poznaniu

Do tematu Cytadeli Poznańskiej chciałem dodać jeszcze dwa ciekawe zdjęcia o których zapomniałem.
Pierwsze ukazuje zbudowaną prowizoryczną przeprawę przez fosę aby mogły czołgi wjechać na teren cytadeli
Drugie zdjęcie pokazuje niemiecki czołg tygrys który ostrzeliwał pozycje rosyjskie z terenu cytadeli.

Dziś pokażę Wam jeden z najlepiej zachowanych fortów w Poznaniu czyli Fort VII Colomb, dzieki dotacjom jest cały czas odnawiany i przywracany do pierwotnego stanu. Fort ten polecam Wam odwiedzić nie tylko na jego stan zachowania ale głównie jest to muzeum Martyrologii Wielkopolan.
Fort VII w Poznaniu powstał w drugiej połowie XIX wieku na terenie wówczas podpoznańskich Jeżyc (obecnie ul. Polska) jako część pruskiej Twierdzy Poznań. Otoczony był zasiekami z drutu kolczastego i fosą, składał się z trzech kondygnacji: piwnic, parteru oraz nadbudowy. Dach pokrywała trawa. W okresie II Rzeczypospolitej Fort VII służył Wojsku Polskiemu.

Po zajęciu Poznania przez wojska niemieckie we wrześniu 1939 r. utworzono tu (10 października 1939 r.) obóz koncentracyjny Konzentrationslager-Posen, podlegający Einsatzgruppe VI (grupie operacyjnej niemieckiej policji bezpieczeństwa). W listopadzie 1939 r. zmieniono jego nazwę na Geheime Staatspolizei Uebergangslager (Obóz przejściowy gestapo), a w połowie 1941 r. na Polizeigefaengnis der Sicherheitspolizei und Arbeitserzeihungslager (Więzienie policyjne policji bezpieczeństwa i wychowawczy obóz pracy). Załoga wartownicza (SS-Wachkommando) liczyła od pięćdziesięciu do osiemdziesięciu funkcjonariuszy. Więźniowie przebywali w Forcie VII do czasu decyzji gestapo co do ich dalszego losu: oddania pod sąd, wywózki do obozu koncentracyjnego bądź stracenia na miejscu.

Fort VII był miejscem pierwszych na ziemiach polskich eksperymentów z masowym gazowaniem ludzi. W odosobnionym bunkrze w okresie od października do grudnia 1939 r. członkowie Sonderkommando SS-Untersturmführera Herberta Lange zamordowali przy użyciu tlenku węgla pacjentów oddziału psychiatrycznego Szpitala Miejskiego w Poznaniu, kilka grup pacjentów szpitala psychiatrycznego w Owińskach pod Poznaniem, a być może też niektórych chorych ze szpitala psychiatrycznego w Dziekance (Gniezno).

Fort VII zdjęcia zrobione po wojnie.

Ciekawostką jest to że po wojnie oryginalny napis został zamalowany i dopiero kiedy obiekt był stopniowo poddawany renowacji pod starą farbą zachował sie oryginalny napis Konzentrationslager Posen.
Zdjęcia współczesne.

Witam .
Ja w Poznaniu byłem tylko raz , niestety nie aby pozwiedzać . Ale "znam" troszkę Poznań, dzięki genialnej serii " Festung Posen" , wydawnictwa Pomost. Polecam tą serię wszystkim zainteresowanym. Również inne pozycje są godne uwagi. Ostatnio wydana została " Bitwa Narodów Szczecin 1945 , i tutaj się troszeczkę pochwalę bo autorem jest mój kolega z pracy.

http://wydawnictwo-pomost.pl/

Pozdrawiam

Już kilka razy się wybierałem ,ale zawsze coś wypadło. Bo to w sumie nie jest aż tak daleko ode mnie około 250 km. Na upartego można wyjechać wcześnie rano , pozwiedzać i wrócić w ten sam dzień do domu. Ale wolałbym zostać w Poznaniu np. na "Łikend" ,wtedy mniejsze szanse ,że coś umknie.
pozdrawiam

Mam nadzieję że w tym temacie uda mi się zarazić Poznaniem jeszcze nie jednego "forumowicza". Zaczekaj aż skończę zamieszczać zdjęcia z mego miasta a nawet weekend Ci nie starczy Najlepszym czasem na zwiedzanie fortyfikacji w Poznaniu są Dni Twierdzy Poznań.

Niestety tylko raz w życiu przejeżdżałem przez Poznań. Bardzo dziękuję z zamieszczenie opisów i zdjęć na pewno kosztowało cię to chwilę pracy. Patrząc po zdjęciach i mapach aż ciężko sobie wyobrazić jakie środki i zasoby ludzkie na ówczesne czasy musiały zostać przeznaczone na cel wybudowania takich fortyfikacji.

Granat pisze: ↑29 gru 2022, 21:21 Niestety tylko raz w życiu przejeżdżałem przez Poznań. Bardzo dziękuję z zamieszczenie opisów i zdjęć na pewno kosztowało cię to chwilę pracy. Patrząc po zdjęciach i mapach aż ciężko sobie wyobrazić jakie środki i zasoby ludzkie na ówczesne czasy musiały zostać przeznaczone na cel wybudowania takich fortyfikacji.

Dziękuję za miłe słowa! Odkąd przeprowadziłem się do poznania starałem się go zwiedzać na własną rękę i za dużo o nim nie wiedziałem - jeszcze nie było tyle literatury a i obiekty były albo zaniedbane albo przekształcone na magazyny lub tak jak fort VI był pod nadzorem wojskowym, teraz jest łatwiej zwiedzać . Środki jakie były przeznaczone na budowę umocnień były niebotyczne ponieważ na pierścień obronny Poznania składały się nie dość że forty główne to i pośrednie do tego dochodziły składy amunicji i budowa tzw. dróg fortecznych. Do tego główna cytadela i druga cytadela na Ostrowie Tumskim no i kaponiera kolejowa broniąca dostępu do miasta drogą kolejową, więc przedsięwzięcie obronne Poznania było zakrojone na potężną skalę.

Fort VII na zakończenie relacji z tego fortu chciałbym Wam pokazać jak przebiegała i jak przebiega renowacja tego fortu i jak się zmienia.

C.D.

Witam! Tym razem pokażę Wam Fort VI
Fort główny położony po zachodniej stronie drogi do Piły. Zbudowano go w latach 1879-83 i zmodernizowano w latach 1888-89, 1913-14 i w 1939 roku. Świetnie zachowany, łącznie z niektórymi elementami wyposażenia, ponieważ od zakończenia II wojny światowej użytkowany był przez wojsko. Prawdopodobnie ze względu na funkcje wojskowe obiektu w zbiorach MKZ nie ma fotografii fortu, są natomiast zdjęcia schronów piechoty, artyleryjskich i amunicyjnych znajdujących się między fortami: VI, pośrednim VIa i VII.

Ze względu na to że po wojnie został ów fort przejęty przez wojsko to nie mam zdjęć z epoki tylko robione przez moją osobę przy okazji różnych zlotów. Fort ten można zwiedzać w każdą ostatnią sobotę miesiąca, często przy okazji są organizowane różne zloty

Tym razem pokażę fort pośredni Va.
Fort Va Bonin był fortem pośrednim nowego typu. Został wybudowany według projektu z 1889 roku przy drodze prowadzącej na Piłę. Jego zadaniem była obrona miasta od północy. Wyróżniał się połączeniem kaponier przeciwskarpy z resztą pomieszczeń fortecznych korytarzem przebiegającym pod suchą fosą. Krótko przed I wojną światową został zmodernizowany. W czasie II wojny światowej mieścił się w nim magazyn uzbrojenia, w którym przechowywano m.in. pancerzownice Panzerfaust. W czasie walk w 1945 roku fort został nieznacznie uszkodzony i przetrwał do obecnych czasów, choć był systematycznie dewastowany. Zachowała się droga dojazdowa do fortu. Obecnie właścicielem obiektu jest Poznańskie Towarzystwo Ochrony Przyrody "Salamandra", a fort stanowi ostoję nietoperzy. W ostatnich latach rozpoczęto prace rewitalizacyjne fortu i od niedawna została w nim udostępniona trasa turystyczna. Nad obiektem opiekę sprawuje Stowarzyszenie Miłośników Fortyfikacji Kernwerk. W zbiorach miejskiego konserwatora zabytków w Poznaniu znajdują się tylko dwie fotografie fortu, pozostałe to zdjęcia schronów wybudowanych w jego pobliżu w latach 1887-88 i 1913-14.

Niestety niewiele zdjęć się zachowało z tamtego okresu

Kilka zdjęć współczesnych które zrobiłem podczas zwiedzania.

C.D.

Schron radiostacji dalekosiężnej
Poznań, Czarna Rola
Bunkier techniczny łączności kablowej PRZEWODOWEJ - telegraficzno - telefonicznej . Wyposażony był we wzmacniaki ( wzmacniacze sygnałów) i komutatory ( przełączniki) . Radiostacja była w Kernewerku ( dzisiaj Cytadeli ).
Ponadto w schronie umieszczono centralę telefoniczną, a cały obiekt skomunikowano z pocztą przy ulicy Poststrasse (współcześnie ul. 23 Lutego) za pomocą kabla telefonicznego. Komunikację między piętrami zapewniała winda i klatka schodowa. Mający około 21 m wysokości obiekt był najwyższym z ówcześnie zbudowanych w Poznaniu schronów. Wejście do schronu posiadało śluzę zabezpieczającą przed dostaniem się do wnętrza gazów bojowych.
Obiekt przetrwał wojnę w dobrym stanie – jego ściany zostały jedynie nieznacznie uszkodzone w trakcie walk. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt wykorzystywano do różnych zadań, ale ogólnie systematycznie popadał on w zapomnienie.
Jako ciekawostkę mogę powiedzieć że kiedy przeprowadziłem się do Poznania to wynajmowałem pokój w sąsiedztwie tegoż schronu u starszego państwa którzy opowiedzieli mi jego historię i wspomnieli że 60-tych władze komunistyczne chciały wysadzić ten schron lecz po obliczeniu ile by trzeba użyć materiału wybuchowego niestety by ucierpiały pobliskie zabudowania więc schron ostał się do dzisiejszych czasów

Kolejnym obiektem który miał swoje miejsce na mapie Poznania a niestety pozostały resztki i chciałbym się z Wami podzielić to Hala sterowców

Hala poznańska została zbudowana w 1913 roku na zlecenie wojska, które potrzebowało bazy operacyjnej w Poznaniu. Była standardowa (podobną postawiono w Legnicy). Zaprojektował ją inż. Ernst Meier, wykonała firma Arthur Müller GmbH. Miała 170 metrów długości, 36 szerokości i 28 wysokości. Korzystały z niej m.in. sterowce: armijny Z IV (fabryczne oznaczenie LZ 16), rozpoznawczo-bombowy Z V (LZ 20), szkolny LZ 17 Sachsen, bombowe Z XI (LZ 20) i LZ 39. Potężny hangar o metalowej konstrukcji widoczny był z Mostu Teatralnego. Hala Zeppelinów przyciągała uwagę nie tylko Poznaniaków, ale i znakomitych gości. Wizytował ją m. in. Charles de Gaulle. Halę zdobyli Powstańcy Wielkopolscy 6 stycznia 1919 roku. Znajdujące się w niej niemieckie samoloty stanowiły zalążek polskiego lotnictwa wojskowego.
Hala została rozebrana krótko po II wojnie. Zachowane ślady to resztki fundamentu wrót.

Po II wojnie światowej został niestety tylko szkielet.

Stan obecny jest bardziej opłakany ponieważ całkowicie rozebrano szkielet i pozostały tylko fundamenty wrót.
Zdjecia z stanu obecnego

Budynek Izby Rzemieślniczej - budynek podczas okupacji był Wydziałem Opieki Społecznej NSDAP.
Zdjęcia przed wojną.